OTAI TUN M vs OTAI NIK AZIZ

Dua "hardcore" politik sezaman memperkatakan tentang Islam demi kepentingan umat Islam. Siapa di antaranya berkata benar tentang Islam dan ketamadunannya? Dipetik dari: Pemuda Selempang Merah


Nik Abdul Aziz Nik Mat:

Mursyidul Am PAS, Tuan Guru Nik Abdul Aziz Nik Mat menegaskan PAS sama sekali tidak bersetuju cadangan penubuhan kerajaan perpaduan bersama UMNO.

Beliau berkata, PAS sudah hilang keyakinan terhadap Barisan Nasional (BN) kerana penipuan yang dilakukan semasa PAS berada dalam kerajaan Perikatan pada 1974.

"Kerajaan Perpaduan di antara PAS dan BN tidak mungkin berlaku walaupun ada dakwaan kononnya saya akan bersetuju sekiranya PAS ditawarkan jawatan penting termasuk Menteri Pelajaran atau Menteri Kewangan.

"Saya sudah tidak percaya kepada keikhlasan mereka yang pernah menipu PAS. Mereka pernah menendang PAS keluar daripada kerajaan Perikatan pada 1974.

"Oleh itu sekiranya berlaku lagi kerajaan perpaduan di antara PAS dan UMNO, apa jaminan UMNO untuk tidak menendang kami keluar lagi?" katanya ketika ditemui selepas sidang akhbar Deklarasi Perpaduan Nasional dan Keamanan Sejagat 13 Mei 2009 di Kota Darulnaim, hari ini. 

Beliau sekali lagi mengulangi analoginya diibarat PAS menolak kereta lama UMNO-BN, setelah enjin kereta itu hidup, kereta itu berjalan meninggalkan PAS di belakang yang sudah terpalit asap dan lumpur.

Mengenai Deklarasi Perpaduan Nasional yang baru dicetusnya, beliau berkata PAS ada penawarnya bagi menjalin hubungan dengan UMNO dengan syarat dasar parti itu ditukar daripada kebangsaan kepada Islam.

"Sekiranya UMNO menukar dasarnya dengan persetujuan daripada cawangan dan negeri-negeri kepada Islam maka PAS akan menyokong.

"Tidak ada sebab kita hendak melawan dasar dan perjuangan Islam. Kami melawan sekarang UMNO membawa jalan sesat," katanya.

vs

Dr Mahathir Mohamad:

"Soal perpaduan ummah merupakan soal pokok yang amat penting sekali bagi masa hadapan dan survival masyarakat Islam. Ianya juga merupakan ikatan dan kekuatan ummah Islam. Ada segolongan orang yang berfikir dan menganggapkan soal perpaduan ini tidak begitu penting. Pada tanggapan mereka, soal perpecahan ummah adalah lumrah alam. Ada setengahnya pula yang sengaja menimbulkan isu-isu tertentu, walaupun mereka tahu ia akan membawa kepada perpecahan umat. Yang diutamakan mereka ini ialah populariti dan sanjungan oleh satu-satu golongan. Tindakan mereka itu amat jelas terkeluar dan lari daripada prinsip-prinsip pokok dan ajaran Islam yang menyuruh kita bersatupadu dan melarang berpecah-belah.

Al-Quran sentiasa menyuruh orang-orang yang beriman supaya bersatupadu dan bersaudara serta melarang dari bermusuh-musuhan dan berpecah-belah. Gesaan Al-Quran ini adalah kerana kesan dan akibat dari perpecahan itu akan menjadikan kita umat yang lemah dan mudah digugat serta diperhinakan oleh orang lain.

Sejarah telah membuktikan kepada kita bahawa kecemerlangan yang telah dicapai oleh umat Islam di zaman baginda Rasulullah s.a.w. dahulu adalah disebabkan oleh mereka bersatu dan tidak berpecah-belah. Perpaduan umat Islam ketika itu jelas kelihatan melalui sambutan dan pengorbanan yang telah diberikan oleh golongan Asnar di Madinah kepada orang-orang Muhajirin yang berhijrah ke kota itu. Perpaduan yang berteraskan pengorbanan, taqwa dan iman inilah yang melahirkan suatu umat yang kuat dan teguh, yang dapat membangun dan memperluaskan agama dan negara Islam ketika itu, serta dapat memberi sumbangan yang besar kepada tamadun manusia."